- шӱрдылмӧ
- шӱрдылмӧ1. прич. от шӱрдылаш2. прил. бранный, ругательный, упрекающий, укоряющий, укоризненный
Шӱрдылмӧ йӱк упрекающий голос.
– Ончыч нуно эре тыге сӧрат, а пашадарым налаш тӱҥалат – шӱрдылмӧ шомак деч молым шагал годым колат. [/i]А. Юзыкайн.[/i] – Сначала они всегда так обещают, а станешь получать зарплату – кроме бранных слов мало что услышишь.
3. в знач. сущ. брань, ругань, упрёк, укор, укоризна– Илыш-курымыштет мыскылтыш да шӱрдылмӧ деч молым от кол гын, кунам мераҥ от лий? [/i]К. Исаков.[/i] Как не станешь зайцем, когда в жизни ничего кроме оскорблений и брани не слышишь?
Сравни с:
шӱрдымӧ
Марийско-русский словарь . 2015.